Assalamualaikum,
Pagi Sabtu, 18 Oktober 2014.. Saya dah pasrah.. tawakal je lah..tak kisahlah bila baby nak keluar asalkan kami selamat..hehe..
Macam biasa pagi tu saya gi lobi.. sarapan dengan suami.. lepak-lepak sekejap.. rasa macam dah lama lepak..masuklah dalam PAC semula..takut kena panggil untuk check-up..
Sampai je dekat kaunter jururawat.. ada nurse tegur saya pergi mana..saya cakaplah pergi sarapan dengan suami..lepas tu dia cakap doktor nak check bukaan.. jadi saya turutkan je lah.
Bila doktor check, dia kata dah buka 4cm.. huhu.. dan dia kata dah boleh bersalin ni.. erk.. macam mana..tak rasa sakit pun.. huhu.. doktor bagi ubat untuk buang air besar.. saya amat tak suka ubat tu sebab kena masukkan kat punggung.dah la cecair..macam mana nak masuk..(dapat juga masuk tapi tak habis..haha..)..
Oh ya, sebelum pergi bilik air untuk masukkan ubat buang air besar tu, saya sempat lari kejap pergi lobi dan bagitahu en salleh apa yang doktor nak buat .. lepas tu saya terus berlalu pergi..haha (terpinga-pinga en salleh..).. masuk je PAC, terus pergi bilik air.. (seksa betul nak masukkan ubat tu.. lepas tu kena membuang pula..)..
Keluar bilik air je nurse dah bising-bising tanya kenapa lambat sangat (haih... sabar je lah).. terus ditolak ke bilik bersalin...
Saya masuk bilik bersalin jam 9am dengan tanpa perasaan.. haha.. macam pasrah je .. (pasrah lagi..)... doktor check bukaan lagi..check itu ini..semualah.. dan akhirnya doktor dan nurse pecahkan air ketuban.. lepas tu dah mulalah rasa sakit.. mula-mula setiap 20 minit.. 15 minit.. lepas tu setiap 10 minit.. lepas tu makin kerap.. zikir, selawat, ayat-ayat Al-Quran semua saya baca.. saya tanya nurse boleh tak panggil suami, tapi dia cakap dah buka 10cm baru boleh panggil.. duh.. kecewa rasa..
Jadi, terbaringlah saya seorang diri kat dalam bilik bersalin tu seorang diri menahan kesakitan.. nurse tu entah pergi mana..doktor pun entah ke mana.. ada sekali je masa saya tengah menahan sakit tu, nurse datang dan bagitahu kalau sakit sangat sedut gas ni.. tapi saya masa tu dah sakit sangat tak boleh nak bagi perhatian masa nurse tu ajar sedut gas.. lepas tu dia keluar semula.. hmm.. lantaklah..sedut la macam mana pun.. bukan berkurang pun sakit.. jadi saya hanya pegang dua-dua sisi katil kiri dan kanan untuk menahan sakit contraction tu..
Saya tengok jam yang ada kat depan saya.. dah pukul 11am.. sakit makin kuat.. tiba-tiba nurse datang dan check..dia kata dah nampak rambut baby.. saya pun.. HEH! biar betul.. ! lepas tu ada nurse seorang lagi cakap tak dapat panggil suami saya sebab tak ada orang kat kaunter lobi yang boleh panggil... saya pun 'WHY LA'!!... Jadi saya pun...PASRAH JE LAH...
ok.. tunggu sambungannya nanti ye..
till then,
love love..
2 comments:
itu yg x suka kan.apa salahnya panggil sih standby dekat sikit dgn pintu labour room.bila jd mcm tu ada je alasan lain.sedey nya
sy hari tu lps pecah air ketuban.nurse dh panggil suami masuk. blh la manj manja kejap.t termuntah. huhu
Eii, gitu la gayanya. Mula2 kata nak panggil nanti. Pastu lambat juga last2 kena pasrah juga la. Bnyk betul kena pasrah ye.
Post a Comment